Author! Author!

Vier scholieren uit het Schotse Edinborough startten in 1977 de band (the) Scars. Geïnspireerd door de toen opkomende Punk-beweging, maar al vrij snel ging de sound van de band, mede beïnvloed door een formatie als Roxy Music, de Pop kant op. Tevens waren er raakvlakken met Post-Punkbands als the Gang of Four en the Human League (toen nog in de samenstelling met de leden die later Heaven 17 vormden).

In de jaren die daarop volgden trad de band veel op, deed enkele John Peel sessies en bracht een drietal singles uit: Horror Show, They came and took her en Love song. Best aardige nummers, maar zich echt onderscheiden in het toenmalige Post Punk landschap, deden ze niet of nauwelijks. Ondertussen verhuisden de Scars van het Schotse Fast label naar het grotere Charisma, die het viertal uiteindelijk in staat stelden om in januari 1981 te beginnen met de opnames voor hun eerste album. Hun Sound was inmiddels geëvolueerd naar een voller Pop/Rock geluid, iets wat goed aansloot bij de toen heersende New Wave trend. Een vergelijking met Crocodiles, het debuutalbum van Echo & the Bunnymen uit 1980 zorgde ervoor dat de Scars ook voor het eerst op mijn radar kwamen. In hoeverre producer Robert Blamire (van de mij volledig onbekende band Penetration) voor deze koerswijziging verantwoordelijk was.....ik heb geen idee maar feit is wel dat hij op het debuut album Author! Author! van de Scars uitstekend werk afleverde.

Op 10 april 1981 werd de plaat uitgebracht, kreeg van de landelijke Muziekpers over het algemeen lovende recensies maar deed het verder niet echt opzienbarend, nummer 67 in de Britse albumlijsten was de hoogste positie. Zelf kwam ik in aanraking met Author! Author! door een vijf sterren waardering (de maximale score) in de Muziek express, een blad dat intussen al tientallen jaren ter ziele is en dat wat betreft inhoud ergens tussen de Oor en de Hitkrant inzat. Sinds ik Author! Author! uiteindelijk bij de Fono bus (een mobiele platenbibliotheek) wist te bemachtigen geldt het album voor mij als een Postpunk/New Wave (of wat dan ook) meesterwerk, die zeker tot één van de hoogtepunten uit die tijdsperiode mag worden gerekend. Het tien nummers tellende album levert dan ook talrijke argumenten aan om die status (voor mezelf in ieder geval) te rechtvaardigen. Zoals daar zijn: de prachtige, volle en ruimtelijke sound, die nog steeds een vrij hoog pop gehalte heeft maar toch een stuk donkerder en volwassener is dan op hun eerdere releases. Het indrukwekkende en vrij op zichzelf staande stemgeluid van zanger Robert King. Het originele en erg geraffineerde gitaarspel van Paul Research, aangevuld door een heerlijk swingend ritme tandem. En tenslotte de veelzijdige en goed uitgewerkte songs die stuk voor stuk van een uitzonderlijk hoog niveau zijn. Zelf neigt mijn voorkeur op dit moment (het wisselt nogal eens) het meest naar het apocalyptische statement Your Attention Please, het dynamische Fear of the Dark en het lekker scheurende (de gitaren) David, en als tenslotte de balans wordt opgemaakt is er geen enkel nummer wat uit de toon valt. Dit kleine meesterwerk ten spijt was het kort daarna alweer gedaan met de Scars.

Author! Author! werd ondanks zijn exceptionele kwaliteit niet zo opgepikt als gehoopt, de band ging zich rond die tijd ook hullen in soort van New Romantic (Spandau Ballet, Duran Duran en c.s.) outfit, iets wat nu ook niet direct hun status bevorderde. En toen er vervolgens meningsverschillen ontstonden over de te volgen muzikale koers en daarop zanger Robert King de Scars verliet was het snel gedaan. Het album was aansluitend al vrij snel bijna niet meer te verkrijgen, de oplage van de cd-release in 2007 was gering, en dus ook in no time uitverkocht. Hierna was er weer onenigheid over de rechten, maar zo’n twee jaar geleden werden die definitief opgelost, met als gevolg dat een dik jaar geleden een drie schijfjes en platen tellende heruitgave verscheen (inclusief alle tracks van de EP’s en singles) die ook nu nog goed te verkrijgen is. Een mooie gelegenheid voor de liefhebbers van de betere muziek, die nog niet bekend zijn met dit alles, om alsnog met dit bijna vergeten juweeltje kennis te maken. Geloof me, het is de moeite meer dan waard.