Tekst: Edwin Timmers
Antwerp’s rauwe onzekerheid
Antwerp’s is vooralsnog een eenpersoonsband. De persoon in kwestie is Yannick Verkade uit Nijmegen. Onlangs brandde hij negen lo-fi indiepopliedjes op een cd die hij de titel Everybody’s Lonely, It’s Lovely Outside meegaf. Op het hoesje zien we een angstig kijkend, smurfachtig poppetje wegzinken in een zee van roesmiddelen. De bijgesloten teksten geven een beeld van een jong mens die zich van die middelen en andere afleidingen wil bevrijden. Water is een terugkerend thema, het lijkt de uitweg te symboliseren. ‘Water in my face’, fantasma’s uit de ogen wassen, met twee benen in de werkelijkheid proberen te staan, wat die werkelijkheid ook mag zijn.
Anderhalf uur bellen met Yannick is geen saaie boel. Hardop denkend laveert hij langs boeken, platen, beeldende kunst, wetenschap en sores van de jongvolwassene. Gaandeweg het gesprek tekent zich iets paradoxaals af. Everybody’s Lonely, It’s Lovely Outside lag eind 2023 in de winkel, maar was al in 2020 opgenomen. Waarom zolang gewacht? Yannick: “Vanwege onzekerheid, vanwege mijn stem. Angst om het… euh, je komt in zo’n cirkel. Je maakt iets en mensen zeggen dat het wel leuk is en dan denk je: ja, maar dat zeg jij nou wel, maar… Uiteindelijk is het een soort van exposuretherapie… Ik ben zelf zo rete-kritisch op andere muziek.” Het paradoxale zit ‘m in een ultrastrenge zelfkritiek in relatie tot een bijzonder losse en rauwe manier van opnemen. Het zet de boel op spanning. Dit komt het fraaist tot uitdrukking in het prachtige liedje Insta (Crush). In de refreinen overwint hij zijn onzekerheid, hij laat zich gaan en dat geeft zijn stem een raspende toets van hartverscheurende wanhoop. Hoe kan het ook anders als je verliefd wordt op iemand die je van foto’s op Instagram kent, een onbereikbaar iemand die je je zelfbeeld doet platslaan: ‘I’m uninteresting and unatractive compared to you’. In de titeltrack maakt wanhoop plaats voor wankele berusting en klinkt Yannick weemoedig als Morressey, hinkend op een been. Onvast in de roos schieten, in muziek is alles mogelijk.
Wat in het intro bij dit artikel geschreven staat, is niet meer dan een interpretatie. Antwerp’s teksten zijn geen een-op-een weergave van Yannicks leven. “Het meeste schrijf ik als over straat ga. Iets plopt in mijn hoofd… wacht, ik kijk even in mijn telefoon. 1400 aantekeningen, niet allemaal ideeën hoor, er staan ook recepten tussen.” Een goed idee zet iets in werking. Samen met een flinke dot fantasie en flarden uit boeken, films en liedjes van anderen leidt het tot een geheel eigen brouwsel. Zo verwijst het liedje Alice naar Alice In Wonderland en via het konijnenhol waarin ze valt naar het festival Down the Rabbit Hole, waar Yannick eens rondhing. Fraai is de percussie in Alice. “Daarvoor gebruikte ik een blik waarin ooit appeltaartmix zat en dat ik als asbak gebruikte. Op het eind, door de solo heen, hoor je trouwens de metronoom nog.” Zo onzeker hij over zijn zang is, zo gemakkelijk denkt hij over het opnameproces: “Alles is op de zolderkamer in het huis van mijn moeder opgenomen, via microfoons of rechtstreeks op een laptop. Het gaat mij om het liedjes maken, productie vind ik doodsaai.”
Yannick klinkt weemoedig als Morressey, hinkend op een been
De bandnaam met de apostrof s op het eind is een eigenaardige, maar niet zonder reden. De apostrof s is een googleding en Antwerpen is een mooi verhaal: “Mijn beste vriend ken ik al zestien jaar. We kunnen heel goed bier drinken op de bank. Zo gauw we de deur uitgaan, gaat het fout. Ik was zestien, maar in Antwerpen mocht ik wel bier drinken. Op een donderdag gingen we ernaartoe. We zouden met de eerste trein in de ochtend terug, maar hadden niet verwacht dat de kroegen om 1 uur sloten. We hebben toen de nacht doorgebracht op het station van Antwerpen. Een bijzondere ervaring, ook wel eng.” Antwerp’s trains take a nap each night. Antwerp’s als bijwoordelijke bepaling van plaats, ooit wil Yannick een plaat maken waarin de bandnaam die functie in de plaattitel heeft. Of dat voor de volgende plaat is, is nog ongewis; wel zijn de liedjes ervoor al klaar. Ondertussen is hij hard bezig een band te formeren. Antwerp’s future is bright!
